آیا سندروم ژیلبرت درمان قطعی دارد؟ | (علائم، علل، تشخیص و درمان ژیلبرت)

سندرم ژیلبرت یا گیلبرت یک بیماری شایع و بی ضرر کبدی است که در آن کبد به درستی بیلی روبین را که در اثر تجزیه گلبول‌های قرمز تولید می‌شود، تجزیه نمی‌کند.

در سندروم ژیلبرت، مقدار کمی بیشتر از سطح طبیعی بیلی روبین، در خون تجمع می‌یابد.

سندرم ژیلبرت یک بیماری ژنتیکی ارثی است و ممکن است تا زمانی که به طور تصادفی آزمایش مرتبط با آن نداده باشید، متوجه آن نشوید!

زردی (تغییر رنگ پوست و چشم به رنگ زرد) زمانی رخ می‌دهد که بیلی روبین بیش از حد در خون جمع شود. به گفته رسانه زردی گرام از آنجایی که سندرم ژیلبرت مشکلات جدی ایجاد نمی‌کند، نیاز به درمان خاصی ندارد! پس با خیال راحت می‌توانید ادامه مطلب را که درمورد علائم سندروم ژیلبرت در بزرگسالان، درمان سندرم ژیلبرت در طب سنتی و ارتباط این بیماری با مسائلی همچون ازدواج کردن و روزه گرفتن می‌پردازیم.

علل و علائم سندرم ژیلبرت در بزرگسالان چیست؟

سندروم ژیلبرت یک بیماری ژنتیکی است که در خانواده‌ها دیده می‌شود.

افراد مبتلا به این سندرم دارای یک ژن معیوب هستند که باعث می‌شود کبد در حذف بیلی روبین از خون با مشکل مواجه شود.

تقریباً از هر 3 نفر مبتلا به سندرم ژیلبرت یک نفر از آن ها هیچ علائمی ندارد.

در میان کسانی که مبتلا به این بیماری هستند، شایع‌ترین علائم سندرم ژیلبرت در بزرگسالان زردی است. از آنجایی که سندرم ژیلبرت معمولاً فقط باعث افزایش جزئی سطح بیلی روبین می‌شود، بیماری زردی اغلب خفیف است و معمولاً چشم‌ها تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند. زردی می‌تواند پوست و سفیدی چشم شما را زرد رنگ کند، اما برای بزرگسالان خطر آن‌چنانی ندارد و نشان دهنده وجود مشکلی در کبد است.

گاهی اوقات، افرادی که زردی یا سندرم ژیلبرت دارند ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• ادرار تیره رنگ.
• مشکل در تمرکز.
• سرگیجه.
• مشکلات گوارشی مانند درد شکم، اسهال و حالت تهوع.
• خستگی.
• علائم بیماری شبیه آنفولانزا، از جمله تب و لرز.
• از دست دادن اشتها.

سندروم گیلبرت توسط ژن تغییر یافته‌ای ایجاد می‌شود که کودکان از والدین خود به ارث می‌برند. این ژن معمولاً آنزیمی را کنترل می‌کند که به تجزیه بیلی روبین در کبد شما کمک می‌کند. هنگامی که یک ژن ناکارآمد دارید، خون شما حاوی مقادیر اضافی بیلی روبین است؛ زیرا بدن شما به اندازه کافی آنزیم تولید نمی‌کند.

بیلی روبین با صفرا از کبد وارد روده می‌شود سپس با مدفوع از بدن دفع می‌شود.

آیا عوارض سندرم ژیلبرت خطرناک است؟

سندرم ژیلبرت یک بیماری خفیف است. اما این سندروم باعث عوارض طولانی مدت یا مشکلات جدی و خطرناک برای سلامتی نمی‌شود.

سطح پایین آنزیم تجزیه کننده بیلی روبین که باعث سندرم ژیلبرت می‌شود ممکن است عوارض جانبی برخی داروها را افزایش دهد، زیرا این آنزیم در پاک‌سازی این داروها از بدن شما نقش زیادی دارد.

اگر سندرم ژیلبرت دارید، قبل از مصرف داروهای جدید با پزشک خود صحبت کنید. همچنین، داشتن هر بیماری دیگری که تخریب گلبول‌های قرمز خون را مختل می‌کند، ممکن است خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا را افزایش دهد.

چه چیزی علائم سندروم ژیلبرت را بدتر می‌کند؟

این موارد می‌تواند سطح بیلی روبین را در افراد مبتلا به سندرم ژیلبرت افزایش دهد و منجر به زردی شود:

• کم آبی بدن
• بیماری یا عفونت.
• قاعدگی زنان.
• فشار بیش از حد (فعالیت بدنی بیش از حد).

همچنین سندروم ژیلبرت و روزه داری رابطه‌ای مستقیم دارند؛ یعنی با روزه گرفتن یا حذف وعده‌های غذایی سطح بیلی روبین در افراد مستعد ژیلبرت بالا رفته و باعث تشدید این بیماری در بدن افراد می‌شود.

تشخیص سندرم ژیلبرت چگونه است؟

به عنوان یک بیماری ژنتیکی، سندرم گیلبرت از بدو تولد در بدن برخی از افراد وجود دارد. این سندروم اغلب تا زمانی که آزمایش خون، سطوح بالای بیلی روبین را نشان ندهد، ژیلبرت تشخیص داده نمی‌شود.

سندرم ژیلبرت را می‌توان با استفاده از آزمایش خون برای اندازه گیری سطح بیلی روبین در خون و آزمایش عملکرد کبد تشخیص داد.

هنگامی که کبد آسیب می‌بیند، آنزیم‌هایی را در خون آزاد می‌کند. در همان زمان، سطح پروتئین‌هایی که کبد برای حفظ سلامت بدن تولید می‌کند شروع به کاهش می‌کند.

با اندازه‌گیری سطح این آنزیم‌ها و پروتئین‌ها، می‌توان تصویری نسبتاً دقیق از عملکرد خوب کبد ایجاد کرد.

اگر نتایج آزمایش نشان دهد که سطح بالایی از بیلی روبین در خون شما وجود دارد، اما کبد شما به طور طبیعی کار می‌کند، معمولاً می‌توان با اطمینان سندرم ژیلبرت را تشخیص داد.

میزان بیلی روبین در سندرم ژیلبرت در مبتلایان این بیماری معمولاً در بازه ۲۰ μM تا ۹۰ μM (معادل ۱٫۲ تا 5.3 mg/dl) ‌است در صورتی که مقدار نرمال بیلی روبین در بدن کمتر از ۲۰ μM باید باشد.

برای تشخیص زردی در نوزادان و مقدار بیلی روبین در خون آن ها می‌توان از تست زردی نوزاد در منزل استفاده کرد که انجام آن بسیار راحت بوده و قیمت مناسبی دارد.

گاهی ممکن است آزمایش ژنتیکی نیز برای تأیید تشخیص سندرم ژیلبرت ضروری باشد.

پیشگیری یا درمان بیماری ژیلبرت چگونه است؟ | درمان سندروم ژیلبرت با طب سنتی!

زردی بزرگسالان در اثر ژیلبرت می‌تواند ظاهری زرد رنگ در پوست و بدن به ویژه چشم‌ها ایجاد کند که ممکن است ناراحت کننده باشد. با این حال، یرقان و سندرم ژیلبرت نیازی به درمان ندارند؛ همچنین از آنجایی که سندرم ژیلبرت ارثی است، نمی‌توانید از آن پیشگیری کنید!

همان‌طور که گفتیم سندرم ژیلبرت درمان قطعی ندارد؛ اما با استفاده از یک سری از درمان خانگی ژیلبرت و روش‌های طب سنتی مانند استفاده از نور خورشید، نوشیدن آب گوجه فرنگی، استفاده از روغن رزماری، زنجبیل و… شدت این بیماری و بیلی روبین را کاهش دهید.

توجه داشته باشید که در صورت بیشتر شدن علائم و نشانه‌های زردی باید به پزشک متخصص برای تشخیص بهتر بیماری کبدی در بزرگسالان و درمان آن مراجعه کنید.

زندگی با سندرم ژیلبرت؛ خطرناک یا عادی؟!

سندروم گیلبرت یک بیماری مادام‌العمر است. اما نیازی به درمان ندارد؛ زیرا تهدیدی برای سلامتی محسوب نمی‌شود و باعث عوارض یا افزایش خطر بیماری کبدی نمی‌شود.

از آنجایی که سندروم ژیلبرت نوعی بیماری ژنتیکی است. برای ابتلا به این بیماری باید ژن معیوب آن هم از پدر و هم از مادر به ارث فرزند برسد؛ بنابراین برای تشخیص سندرم ژیلبرت و ازدواج کردن باید با استفاده از آزمایش‌های ژنتیکی از وجود این ژن باخبر باشید.

ابتلا به زردی و هر گونه علائم مرتبط با ژیلبرت معمولاً کوتاه مدت هستند و در نهایت از بین می‌روند. اما توجه داشته باشید زردی نوزادان به این شکل نیست!

برای درمان زردی نوزادان باید فوراً اقدام کرد؛ زیرا در صورت درمان نشدن باعث مشکلات زیادی در آن ها می‌شود. سریع ترین راه درمان زردی نوزادان استفاده از دستگاه فتوتراپی شناخته شده است.

تغییر رژیم غذایی یا مقدار تمرینی که انجام می‌دهید تأثیری در ابتلا به سندروم ژیلبرت ندارد، اما همچنان مهم است که مطمئن شوید که یک رژیم غذایی سالم و متعادل دارید و ورزش زیادی انجام می‌دهید.

از کم‌آبی بدن، استرس و چیزهایی که می‌دانید باعث بروز زردی می‌شوند اجتناب کنید.

اگر سندروم گیلبرت دارید، مشکلات کبد ممکن است به این معنی باشند که پس از مصرف برخی داروها، مانند استاتین، در معرض خطر ابتلا به زردی یا سایر عوارض جانبی قرار دارید.

پس قبل از مصرف هر داروی جدیدی باید با برای معاینه به پزشک عمومی مراجعه کنید.