به گزارش کارمادیو، پرخوری عصبی یا بولیمیا (boo-LEE-me-uh) یک اختلال روانی است که معمولاً پرخوری عصبی نامیده می‌شود، اختلال خوردن عاملی جدی برای تهدید سلامت شماست. افراد مبتلا به بولیمیا، هنگام میل کردن وعده‌های غذایی خود پرخوری می‌کنند. این بدان معناست که افراد احساس می‌کنند کنترل خود را بر روی غذا خوردن از دست داده‌اند.
افراد مبتلا به پرخوری عصبی یا بولیمیا مقدار زیادی غذا را در یک وعده می‌خورند. افراد مبتلا به بولیمیا اغلب در خفا عمل پرخوری را انجام می‌دهند و آنها اغلب احساس گناه و شرم می کنند. سپس سعی می کنند به روشی ناسالم مانند استفراغ یا استفاده نادرست از ملین ها از شر غذا و کالری اضافی خلاص شوند. به این می گویند پاکسازی.
اگر به پرخوری عصبی مبتلا هستید، احتمالاً روی وزن و شکل بدن خود تمرکز می‌کنید، حتی زمانی که می‌خواهید به چیزهای دیگر فکر کنید؛ ممکن است خود را به دلیل آنچه که به عنوان نقص در ظاهر و شخصیت خود می‌بینید، به شدت و بی‌رحمانه قضاوت کنید. پرخوری عصبی به نوع نگاه شما به خودتان مربوط می شود و فقط در مورد غذا خوردن نیست. غلبه بر آن می‌تواند سخت و خطرناک باشد.
مهم است که به یاد داشته باشید که اختلال خوردن چیزی نیست که شما انتخاب کنید. پرخوری عصبی یک بیماری پیچیده است که بر نحوه عملکرد مغز و نحوه تصمیم گیری شما تأثیر می‌گذارد. اما درمان موثر می تواند به شما کمک کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید، سالم تر غذا بخورید و عوارض جدی را برطرف کنید.
علائم پرخوری عصبی یا بولیمیا
علائم پرخوری عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- زندگی در ترس از افزایش وزن و تلاش برای کاهش وزن به روش های ناسالم.
- خوردن مکرر مقدار زیادی غذا در یک وعده.
- احساس از دست دادن کنترل در هنگام پرخوری. ممکن است احساس کنید نمی‌توانید غذا خوردن را متوقف کنید یا نمی‌توانید چیزی را که می‌خورید، کنترل کنید.
- استفراغ عمدی یا ورزش شدید بعد از پرخوری برای اینکه چاق نشوید.
- استفاده از داروهایی که باعث دفع ادرار می شوند، به نام قرص‌های آب یا دیورتیک‌ها، یا ملین‌ها یا تنقیه‌ها برای دفع مدفوع در مواقعی که نیازی به آنها نیست.
- روزه گرفتن، محدود کردن کالری یا نخوردن برخی غذاها در بین پرخوری‌ها.
- استفاده از مکمل‌های غذایی یا محصولات گیاهی برای کاهش وزن که می‌توانند بسیار خطرناک باشند.
- از شکل بدن و وزن خود بسیار ناراضی هستید.
- داشتن نوسانات خلقی شدید
افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است از روش‌های مختلفی برای پاکسازی استفاده کنند. شدت بولیمیا بستگی به تعداد دفعات پاکسازی در هفته و مشکلات ناشی از انجام آن دارد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر علائم بولیمیا را دارید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. در صورت عدم درمان، پرخوری عصبی می‌تواند به شدت بر سلامت جسمی و روانی شما تأثیر بگذارد.
با یک متخصص سلامت روان در مورد علائم و احساسات پرخوری عصبی خود صحبت کنید. اگر مطمئن نیستید که می‌خواهید به دنبال درمان باشید یا خیر، با کسی در مورد آنچه که می‌گذرد صحبت کنید.
صحبت با یک دوست، یک معلم یا هر شخص مورد اعتمادی می‌تواند به شما کمک کند تا اولین قدم‌ها را برای دریافت کمک بردارید.
کمک به افراد مبتلا به پرخوری عصبی
اگر فکر می‌کنید یکی از عزیزان ممکن است علائم بولیمیا یا پرخوری عصبی داشته باشد، با آن شخص صریح و صادقانه در مورد نگرانی‌های خود صحبت کنید. شما نمی‌توانید کسی را مجبور به دریافت کمک کنید، اما می‌توانید او را تشویق و حمایت کنید.
همچنین می‌توانید به او برای یافتن یک متخصص سلامت روان کمک کنید، یک قرار ملاقات بگیرید، و حتی پیشنهاد دهید که همراه او در جلسه قرار ملاقات باشید.
افراد مبتلا به بولیمیا می توانند در هر وزنی باشند. به عنوان مثال، آنها می توانند وزن متوسط یا وزنی بسیار بیشتر از حالت عادی داشته باشند. به همین دلیل است که نمی‌توانید فقط با نگاه کردن به سایز یک فرد تشخیص دهید که آیا آن شخص مبتلا به بولیمیا است یا خیر.
علائم پرخوری عصبی که خانواده و دوستان ممکن است متوجه آن شوند عبارتند از:
- همیشه نگران بودن برای غذا خوردن یا اضافه وزن
- داشتن تصویر بدنی تحریف شده یا منفی یا هر دو
- خوردن مقادیر غیرعادی زیاد غذا بارها و بارها برای یک وعده
- پیروی از رژیم غذایی سخت یا روزه گرفتن بعد از پرخوری
- داشتن رفلاکس اسید، دفع مشکل مدفوع و سایر مشکلات معده
- عدم تمایل به غذا خوردن در جمع یا جلوی دیگران
- دستشویی رفتن بلافاصله بعد از صرف غذا یا هنگام صرف غذا یا برای مدت طولانی
- زیاد ورزش کردن
- وجود زخم، جای زخم یا پینه روی بند انگشت یا دست
- داشتن دندان و لثه آسیب دیده
- تغییر وزن شدید بالا و پایین
- تورم در دست ها و پاها و گونه ها و ناحیه فک.
علل بولیمیا یا پرخوری عصبی
علت دقیق بولیمیا مشخص نیست. ژن ها ممکن است در ایجاد بولیمیا و سایر اختلالات خوردن نقش داشته باشند. سلامت عاطفی و سابقه خانوادگی نیز ممکن است نقش بسیار پررنگی داشته باشد. همچنین، فشارهای جامعه برای لاغر شدن ممکن است نقش داشته باشد.
عوامل خطر
زنان بیشتر از مردان به بولیمیا مبتلا می شوند. پرخوری عصبی اغلب در اواخر نوجوانی یا جوانی شروع می شود. عواملی که خطر ابتلا به بولیمیا را افزایش می دهند عبارتند از:
1. سابقه خانوادگی و ژن
داشتن سابقه خانوادگی مشکلات خوردن و مسائل مربوط به کنترل وزن می تواند خطر ابتلا به اختلالات خوردن را افزایش دهد. افرادی که دارای اقوام درجه یک مبتلا هستند؛ مثل خواهر و برادر، والدین یا فرزندان که سابقه و با تجربه اختلال خوردن را دارند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به اختلال خوردن قرار بگیرند. این نشان دهنده یک پیوند ژنتیکی احتمالی است.
2. سلامت روان و مسائل عاطفی
سلامت روان و مشکلات عاطفی، مانند افسردگی، اضطراب یا سوء مصرف مواد، ارتباط نزدیکی با اختلالات خوردن دارند. افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است احساس بدی نسبت به خود داشته باشند، به خصوص اگر در مورد وزن یا شکل آنها مورد آزار و اذیت قرار گیرند. در برخی موارد، وقایع ناراحت کننده و عواملی که باعث ناراحتی عاطفی می شوند ممکن است نقش داشته باشند، مانند بدرفتاری در کودکی.
3. رژیم گرفتن
افرادی که رژیم غذایی دارند بیشتر در معرض اختلالات خوردن هستند. بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا کالری بین جلسات پرخوری را به شدت محدود می کنند. این ممکن است باعث شود که آنها دوباره پرخوری کنند و سپس پاک شوند. سایر دلایل پرخوری می تواند شامل استرس، احساسات قوی، داشتن تصویر بدنی منحرف یا منفی و بی حوصلگی باشد.
عوارض پرخوری عصبی
پرخوری عصبی ممکن است باعث بسیاری از عوارض جدی و حتی تهدید کننده زندگی شود، از جمله:
- خود را شایسته ندانید و احساس ناامیدی یا حتی خودکشی کنید
- مشکلات کنار آمدن با دیگران یا منزوی شدن از نظر اجتماعی
- تغذیه نامناسب
- ننوشیدن مایعات کافی، که می‌تواند منجر به مشکلات پزشکی بزرگ مانند نارسایی کلیه شود
- مشکلات قلبی، مانند ضربان قلب نامنظم یا نارسایی قلبی
- پوسیدگی شدید دندان و بیماری لثه
- پریود نشدن یا پریود نشدن طبق برنامه منظم
- مشکلات گوارشی، از جمله ایجاد پارگی یا سوراخی در معده یا روده کوچک شما. همچنین ممکن است پرولاپس رکتوم داشته باشید، یعنی زمانی که بخشی از روده بزرگ به خارج از مقعد می لغزد.
شرایطی که اغلب همراه با پرخوری عصبی رخ می دهد شامل موارد زیر است که می‌تواند به شدت آسیب زننده باشد:
- اضطراب
- افسردگی
- اختلالات شخصیت
- اختلال دوقطبی
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
- خودآزاری
- افکار خودکشی
- خودکشی
پیشگیری
اگرچه راه مطمئنی برای پیشگیری از پرخوری عصبی وجود ندارد، اما می‌توانید قبل از بدتر شدن آن، فرد را به سمت رفتار سالم‌تر یا درمان حرفه‌ای هدایت کنید. در اینجا چگونه می توانید کمک کنید:
- تصویر بدنی سالم را در فرزندان خود، بدون توجه به اندازه و شکل آنها، ترویج کنید. به آنها کمک کنید تا در بسیاری از بخش‌های شخصیت خود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند، نه فقط در ظاهرشان
- وعده های غذایی منظم و لذت بخش خانوادگی داشته باشید
- در خانه در مورد وزن یا فرم صحبت وسواس گونه نکنید
- از رژیم گرفتن جلوگیری کنید. این امر به ویژه زمانی مهم است که شامل رفتارهای کنترل وزن ناسالم باشد، مانند روزه گرفتن،
- برچسب زدن به غذاها به عنوان خوب یا بد، استفاده از مکمل های کاهش وزن یا ملین ها یا استفراغ
- با متخصص روان خود صحبت کنید تا علائم اولیه و ریشه‌ی مشکل پرخوری خود را جستجو کنید
جمع بندی
پرخوری عصبی یا بولیمیا (به انگلیسی: bulimia nervosa) یک اختلال خوردن است که با پرخوری و به دنبال آن پاکسازی یا روزه گرفتن، و نگرانی بیش از حد در مورد شکل و وزن بدن مشخص می‌شود. هدف این فعالیت دفع کالری دریافتی از مرحله پرخوری فرایند است.
پرخوری به خوردن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه و پاکسازی به تلاش برای خلاصی از غذای مصرف شده اشاره دارد. عمل جلوگیری از کاهش وزن ممکن است با استفراغ یا مصرف ملین انجام شود.
اگر متوجه شدید یکی از عزیزان یا دوستانتان که به نظر می‌رسد مشکلات غذایی دارد که می‌تواند منجر به اختلال خوردن شود، در مورد این مسائل با او صحبت کنید و بپرسید که چگونه می‌توانید کمک کننده باشید. امیدواریم این مقاله از کارمادیو برای شما مفید بوده باشد.
