در این مقاله از کارمادیو، به سندروم دختر ارشد خانواده پرداخته‌ایم. بزرگ‌ترین دختر خانواده اغلب مجموعه‌ای از چالش‌ها و مسئولیت‌های منحصربه‌فرد را تجربه می‌کند که می‌تواند شخصیت او را شکل دهد و بر سلامت روان او تأثیر بگذارد. این پدیده که به عنوان “سندرم دختر بزرگتر” شناخته می شود، در میان بسیاری از دختران طنین انداز می شود و اعتبار و آگاهی از شرایط آنها را ارائه می دهد. علیرغم اینکه یک تشخیص رسمی نیست، اما در پلتفرم هایی مانند TikTok توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده است و جامعه و درک را در میان افراد آسیب دیده تقویت می کند.
سندرم دختر بزرگ چیست؟
جمیلا جونز، مشاور حرفه‌ای بالینی دارای مجوز، می‌گوید:
سندرم دختر بزرگ اصطلاحی است که برای توصیف چالش‌ها و انتظارات منحصربه‌فردی که اغلب بر بزرگ‌ترین فرزند خانواده وارد می‌شود، استفاده می‌شود. به عنوان اولین دختر، معمولاً از این کودکان انتظار می رود که برای خواهر و برادر کوچکتر خود الگو باشند و مسئولیت های بیشتری را بر عهده بگیرند و به عنوان الگو عمل کنند.
این مفهوم که در اوایل دهه 1900 توسط یک روان درمانگر اتریشی به نام آلفرد آدلر معرفی شد، با نظریه ترتیب تولد مرتبط است، که نشان می دهد موقعیت کودک در خانواده بر شخصیت و تجربیات زندگی آنها تأثیر می گذارد. در نتیجه،
«کودکان بزرگتر نسبت به سایر خواهران و برادران‌شان مسئولیت‌ها و اختلالات روانی بیشتری دارند.»
در حالی که الگو بودن می تواند رهبری و استقلال را تقویت کند، می تواند فشار و کمال را نیز تحمیل کند. کیسی شارنت کینگ، یک درمانگر ازدواج و خانواده، خاطرنشان می‌کند که در برخی خانواده‌ها، بزرگ‌ترین فرزند ممکن است بیشتر به‌عنوان سرپرست یا حتی یک والد جانشین برای خواهر یا برادر خود عمل کند و تجربیات معمول دوران کودکی خود را از دست بدهد. کینگ می‌گوید:
در خانواده‌های دو والد، بزرگ‌ترین فرزند ممکن است سومین بزرگسال شود و از مسائل شخصی والدین خود آگاه باشد و اغلب میانجی در اختلافات آنها باشد.
ضروری است بدانیم که هر دختر بزرگتر این چالش های پویای خانواده را تجربه نمی کند یا به این سندرم مبتلا نمی شود. پویایی خانواده و تربیت فردی بسیار متفاوت است و تجربه منحصر به فرد هر فرد را شکل می دهد.
علائم سندرم دختر بزرگتر
سندرم دختر بزرگ شامل طیفی از رفتارها و احساسات است که ناشی از فشارها و مسئولیت های منحصر به فردی است که اغلب بر دختر اول خانواده وارد می شود. به گفته متخصصان، دکتر جونز و کینگ، علائمی که ممکن است نشان دهد کسی سندرم دختر بزرگ را تجربه می کند عبارتند از:
- داشتن احساس مسئولیت قوی
- احساس نیاز به کنترل کردن
- تحمل وزن سنگین انتظارات والدین
- کمال گرایی
- مشکل در برقراری ارتباط با هم سن و سالان خود
- احساس نارضایتی نسبت به خانواده (والدین یا خواهر و برادر)
- مقدم دانستن همیشگی دیگران بر خود
- تمایل شدید به راضی نگه داشتن اطرافیان (people pleaser)
- اضطراب
- افسردگی
سندرم دختر بزرگتر در مقایسه ترومای دختر بزرگتر
صفات و رفتارهایی که در بالا ذکر شد، همه نشانه‌های سندرم دختر بزرگتر هستند، اما برای برخی از خواهر و برادرهای بزگ‌تر، بارهای سنگین و انتظاراتی که بر دوش آنها گذاشته می‌شود، می‌تواند منجر به مشکلات عاطفی و روانی طولانی‌مدت شود که به عنوان آسیب دختر بزرگ شناخته می‌شود. فردی که با آسیب یا ترومای دختر بزرگتر سر و کار دارد با پیامدهای ماندگار این فشارها مواجه است و بسیاری نیز با افسردگی، اضطراب و سایر شرایط سلامت روان دست و پنجه نرم می کنند. سایر علائم آسیب دختر بزرگتر ممکن است شامل احساس گناه، فرسودگی شغلی، عزت نفس پایین و موارد دیگر باشد. در مقابل، سندرم دختر بزرگ، چالش‌هایی را که برخی از خواهر و برادرهای بزرگتر با آنها مواجه هستند، اما لزوماً به معنای ضربه یا آسیب روانی طولانی‌مدت نیست.
چگونه سندرم دختر بزرگتر را درمان کنیم؟
مهم نیست چند سال دارید، هیچ وقت برای ایجاد تغییرات سالم در زندگی خود دیر نیست تا با اثرات سلامت روان دختر بزرگتر بودن کنار بیایید. در این مقاله از کارمادیو، پنج راه برای بهبود این سندروم را ذکر کرده‌ایم.
1- یاد بگیرید که خودتان را اولویت بندی کنید
زمانی که شما با این باور بزرگ می‌شوید که قبل از مراقبت از خودتان از دیگران مراقبت کنید، فکر کردن به اینکه خودتان را مقدم بر دیگران قرار دهید می‌تواند چالش برانگیز باشد. با این حال، مهم است که این جمله را به خاطر بسپارید که قبل از اینکه به دیگران اهمیت دهید باید مراقب خود باشید.
2- مراقبت از خود را تمرین کنید
یکی از راه‌های اولویت‌بندی خود این است که روال مراقبت از خود را اصلاح کنید یا برای اولین بار آن را ایجاد کنید. دکتر جونز می گوید: وقت گذاشتن برای خود و نیازهایتان می تواند به کاهش و جلوگیری از فرسودگی و استرس کمک کند. نمونه هایی از خودمراقبتی شامل ورزش منظم، یادداشت روزانه یا تمرین ذهن آگاهی است.
3- به حمایت نزدیکان خود تکیه کنید
در حالی که شما عادت کرده‌اید که دیگران به شما تکیه کنند، مهم است که به یاد داشته باشید که شما نیز سزاوار کمک هستید. دکتر جونز می گوید:
داشتن یک سیستم پشتیبانی از دوستان یا خانواده ای که بتوانید به آنها اعتماد کنید و به آنها تکیه کنید، مهم است. روابط بزرگسالانی را در زندگی خود شناسایی کنید که می توانند در صورت نیاز از شما حمایت کنند. داشتن حمایت اجتماعی مناسب برای سلامت روان شما بسیار مهم است.
4- یاد بگیرید که حد و مرز تعیین کنید
به عنوان بزرگ‌ترین دختر، ممکن است فردی باشید که راضی کردن دیگران یکی از ارکان اصلی شخصیت شما باشد و همیشه وقتی کسی به کمک نیاز دارد، به درخواست آنان “بله” می‌گویید. با این حال، مهم است که خودتان را اولویت بندی کنید و مرزهای سالمی را تعیین کنید. دکتر کینگ می گوید: “نه” گفتن به دیگری به معنای «بله» گفتن به خودتان است.
5- آگاه باشید که چه زمانی باید کمک بگیرید
به گفته دکتر جونز، سندرم دختر بزرگتر می تواند منجر به اضطراب و افسردگی شود. اگر مسائل مربوط به سلامت روان بر زندگی روزمره یا عملکرد شغلی / مدرسه شما تأثیر می گذارد، کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان توصیه می شود.
تراپی می‌تواند گفت‌وگوی سالم، مهارت‌های بین فردی و تعیین حد و مرز برای بهبود بهزیستی را آموزش دهد. همچنین می‌تواند با فراهم کردن فضایی امن برای کاوش و بهبود پویایی‌های خانواده و رفتارهای موروثی گذشته، تقویت روابط سالم‌تر بزرگسالان و مکانیسم‌های مقابله‌ای برای نسل‌های آینده، به شکستن آسیب‌های نسلی کمک کند.
جمع بندی
به طور کلی، داشتن آگاهی می تواند به والدین کمک کند که هنگام تربیت فرزندان خانواده خود، آنها را در دام سندروم دختر بزرگتر نیندازند. والدینی که به دنبال اجتناب از تحمیل بار زیاد بر دوش فرزند بزرگ‌شان هستند، باید تعادل را رعایت کنند و محیطی را ایجاد کنند که در آن کودکان اگر احساس کردند چیزی ناعادلانه است، بتوانند آشکارا صحبت کنند. امیدواریم از این مقاله منتشر شده از کارمادیو لذت برده باشید.
