بیماری پارکینسون یکی از اختلالات مغزی می باشد که در آن فرد مبتلا مواردی از جمله در راه رفتن و تعادل دچار مشکل می شود و دارای علائمی از جمله لرزش دست ها و پاها است اما اگر می خواهید به طور کامل با این بیماری آشنا شوید، علائم و نشانه های، علل به وجود آمدن این بیماری، راه های تشخیص و درمان آن را بشناسید در این مقاله از کارمادیو با ما همراه باشید.
پارکینسون چیست؟
پارکینسون یک اختلال مغزی است که به عنوان یک اختلال پیشرونده، مخرب و دراز مدت دستگاه عصبی مرکزی را مختل می کند، نشانه های آن معمولاً آرام و به تدریج ظاهر می گردند و از جمله آشکارترین نشانه های این بیماری لرزش و خشکی در حرکت بدن است.
نشانه های پارکینسون
پارکینسون دارای علائم و نشانه های جسمی و روانی است که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد.
- لرزش در دست ها؛ بازو ها پاها فک و یا سر
- کندی حرکات و سفتی اندام ها و تنه
- اختلال در تعادل و هماهنگی که گاهی منجر به زمین خوردن شخص می شود.
- تغییرات ذهنی و رفتاری و مشکلات مربوط به خواب
- یبوست و اختلال در معده و ناراحتی های مربوط به دستگاه گوارش
- تغییر حس بویایی و بینایی و نیز درد در نفاصل و خواب رفتگی عضلات بدن
- مشکلات حافظه و خستگی و افسردگی
- تغییرات تکلم که ممکن است شخص آرام و یا سریع و یا مبهم و با تردید صحبت کند.
- از دست دادن حرکات اتوماتیک که شخص توانایی انجام دادن حرکات ناخودآگاه مانند چشمک زدن و لبخند زدن را از دست می دهد.
علت ابتلا به پارکینسون
عقده های قاعده ای مغز دارای نورون هایی هستند که ماده ای به نام دوپامین تولید می کنند و این دوپامین نقش حیاتی در هماهنگی و تنظیم حرکات بدن را بر عهده دارد. بنابراین در صورت اختلال در این نورون ها میزان تولید دوپامین کاهش یافته یا به طور کامل انجام نمی‌گیرد؛ در نتیجه شخص به بیماری پارکینسون مبتلا می شود. به عبارتی مشخصه اصلی در بیماری پارکینسون مرگ سلول های عقده های قاده‌ای مغز می باشد. اما به طور حتمی علت دقیق مرگ سلول های عصبی تولید کننده دوپامین، شناخته شده نیست.
در مبتلایان به پارکینسون همچنین پایانه های عصبی تولید کننده نوراپی نفرین دچار مشکل شده و این پیام رسان عصبی که بسیاری از عملکرد های بدن، مانند ضربان قلب و فشار خون را کنترل می کند، در بدن آن ها دیگر تولید نمی شود. اختلال در پایانه های عصبی مربوط به نوراپی نفرین باعث بروز برخی از علایم غیر حرکتی بیماری پارکینسون نظیر، خستگی و کاهش حرکات دستگاه گوارش می گردد.
برخی از تحقیقات نشان می دهد که ژنتیک نیز می تواند یکی از علل ابتلا به بیماری پارکینسون باشد و از طریق ژن به نسل بعد منتقل می شود. علاوه بر موارد فوق محرک های محیطی مانند قرار گرفتن در معرض یک سری سموم نیز از علل ابتلا به پارکینسون است.
روش های تشخیصی بیماری پارکینسون
برای تشخیص اولیه بیماری پارکینسون بررسی دقیق شرح حال پزشکی و آزمایش نورولوژی توسط دکتر اولین قدم است که در این مرحله تمرکز بر نشانه های حرکتی مانند لرزش و انجام آزمایش های تکمیلی برای تشخیص بالینی این بیماری است و یافتن جسم لویی در میان مغز به طور رایج اثبات نهایی و قطعی در تایید پارکینسون می باشد.
برای تشخیص بیماری پارکینسون روش ام آر آی نیز یک روش دقیق تر نسبت به روش سی تی اسکن می باشد و یک متاآنالیز که در سال ۲۰۲۰ انجام شد، نشان داد که ام آر آی حساس به نوروملانین عملکرد تشخیصی مطلوبی در افتراق افراد مبتلا به بیماری پارکینسون از اشخاص سالم داشت.
درمان پارکینسون
هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون تاکنون ابداع نشده است اما برای تسکین علائم و پیشگیری از اوت این بیماری، داروها و اعمال جراحی وجود دارد که در زیر به آن ها می پردازیم.
دارو ها
دارو های زیر برای پارکینسون تجویز می شوند
- دارو هایی که سطح دوپامین در مغز را افزایش دهند .
- دارو هایی که به کنترل علائم غیر حرکتی مربوط پارکینسون کمک کنند.
- داروهایی که بر سایر مواد شیمیایی مغز تاثیر می گذارند.
- استفاده از داروی لوودوپا که معمولا سلول های عصبی برای ساختن دوپامین از آن استفاده می کنند و در واقع ترکیب لودوپا با داروی دیگری به نام کاربی دوپا
تحریک عمقی مغز
روش دیگر برای درمان و یا جلوگیری از اوت بیماری پارکینسون تحریک عمقی مغز است و این روش برای افرادی است که به خوبی به داروها پاسخ نمی دهند. در روش تحریک عمقی مغز از طریق جراحی، الکترود های تحریک کننده در قسمتی از مغز جایگذاری شده و این الکترود ها بدون ایجاد درد برای بیمار، را به گونه ای مغز را تحریک می کنند که علائم حرکتی مانند لرزش و کندی حرکات و سفتی بدن کنترل شود.
سایر روش های درمانی پارکینسون
بعضی از پزشکان برای بهبود علائم بیماری پارکینسون روش های دیگری مانند فیزیوتراپی، کاردرمانی و گفتار درمانی را به کار می گیرند که این روش ها به بهبود اختلالات مرتبط با پارکینسون مانند اختلال در راه رفتن و لرزش اندام ها و سفتی بدن کمک می کنند.
پیشگیری از پارکینسون
جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون ورزش در میانسالی یکی از راه های معقول است. همچنین کافئین و مصرف ترکیبات مرتبط با این ماده مانند قهوه، ابتلا به پارکینسون را کاهش می دهد. آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین سی و ویتامین ای نیز برای محافظت اشخاص در برابر ابتلا به این بیماری بسیار مفید شناخته شده اند.
تحقیقات نشان می دهد دارو های ضد التهاب و دارو های مسدود کننده کانال کلسیم در پیشگیری از ابتلا به پارکینسون مفید هستند. همچنین تحقیقات دیگری مبتنی بر این است که افراد سیگاری نسبت به افراد غیر سیگاری کمتر به پارکینسون مبتلا می شوند یعنی هرچه مصرف سیگار و تنباکو بیشتر باشد؛ احتمال ابتلای فرد به پارکینسون کمتر می شود و علت این موضوع هنوز شناخته نشده است.
نکته: تشخیص و درمان بیماری با تشخیص دکتر انجام می شود و این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات عمومی شما می باشد.
منبع: کارمادیو